
10 نشانه بیماری اوتیسم
بیماری اوتیسم در دسته بیماری های ژنتیکی دسته بندی می شود. دلیل واقعی بروز این بیماری هنوز کاملا مشخص نیست. همچنین میزان آگاهی از نشانه های بیماری اوتیسم بسیار محدود است. در این مقاله قصد داریم تا در خصوص علائم بیماری اوتیسم اطلاعاتی را به دست بیاوریم. با سایت ایرانمدبانک همراه باشید تا دانش و آگاهی خود را در خصوص نشانه های بیماری اوتیسم افزایش دهیم.
مغز انسان متشکل از ساختار های پیچیده ای است که میتوان آن را به عنوان یک ماشین پیچیده در نظر گرفت. این همه پیچیدگی همیشه به درستی کار نکرده و در زمینه هایی نیز مشکلاتی را به همراه دارد. خوشبختانه اکثر ما از مشکل و پیچیدگی به خصوصی رنج نمی بریم.
اما این مساله همیشه صادق نیست و متاسفانه برخی افراد این خطاها و پیچیدگی های مغزی منجر به بروز برخی مشکلات می شود. یکی از مشکلاتی که امروزه میلیون ها نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار داده بیماری اوتیسم است.
بیماری اوتیسم
این بیماری بر رشد و بلوغ جوانان تاثیر منفی گذاشته و باعث می شود کودکان و افراد بالغی که با این بیماری درگیر هستند از لحاظ اجتماعی دچار ضعف و انزوا شوند.
اوتیسم در برخی از افراد منجر می شود که ضریب هوشی پایین تری داشته باشند. با این حال در برخی نیز ضریب هوشی از حالت عادی بسیار بالاتر است.
اطلاعات و تحقیقات بسیار محدودی در خصوص بیماری اوتیسم صورت گرفته است و با توجه به شیوع بالای آن نیاز به تحقیقات و مطالعات گسترده تر ضرورت دارد. در مقطع کنونی حداقل بررسی می تواند مطالعه برخی از نشانه های بیماری باشد که به ما در خصوص این که چه افرادی می توانند با اوتیسم درگیر باشند اطلاعاتی را ارائه دهد.
اوتیسم در برخی از افراد منجر می شود که ضریب هوشی پایین تری داشته باشند. با این حال در برخی نیز ضریب هوشی از حالت عادی بسیار بالاتر است.
نشانه شماره یک: عدم همبستگی و همدردی
در بیش تر موارد این طور به نظر می رسد که افراد مبتلا به اوتیسم به احساسات دیگر افراد اهمیتی نمی دهند. اما در واقع حقیقت در خصوص تلاش آن ها برای شناخت احساسات متفاوت در افراد است. در واقع باید گفت این طور نیست که برای مثال آن ها اهمیت نمی دهند که شما ناراضی هستید، در واقع آن ها ناراضی بودن شما را تشخیص نمی دهند.
همین مساله به نوبه خود می تواند منجر به بروز مشکلات زیاد اجتماعی خصوصا در افراد جوان تر شود. بیش تر مبتلایان به بیماری اوتیسم شاید با افزایش سن یاد بگیرند که احساسات مختلف را تشخیص دهند، با این حال همیشه موارد حل نشده ای باقی خواهد ماند.

نشانه شماره دو: تمایل به مرتب سازی موارد
اگرچه تمایل به مرتب کردن و نظم دادن به همه چیز می تواند تنها دلیلی بر نظم و مرتب بودن فرد باشد، اما این فاکتور همچنین می تواند در نشانه های بیماری اوتیسم نیز دسته بندی شود. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در خصوص نامرتب بودن وسایل احساس ناراحتی کرده و مدام می خواهند ترتیب چیزی را تغییر دهند.
این مورد می تواند شامل مرتب سازی موارد مختلف بر اساس سایز، رنگ یا شکل هر چیزی باشد. این مورد بیش تر در کودکان مبتلا به اوتیسم در زمان بازی با اسباب بازی های شان نمایان می شود. در صورت مشورت با یک متخصص در این زمینه حتما او را در جریان این مورد گذاشته تا به تشخیص دقیق تر کمک کنید.

نشانه شماره سه: حساسیت به صدا از نشانه های بیماری اوتیسم
ساختار مغز افراد مبتلا به اوتیسم مانند افراد عادی به صدا و محیط اطراف سازگار نشده است. در حالی که شاید پردازش صداهای اطراف توسط مغز ما اطلاعات معناداری را به همراه داشته باشد، اما این مورد در خصوص مغز بیماران مبتلا به اوتیسم متفاوت است. یکی از نشانه های بیماری اوتیسم می تواند حساسیت به صدا باشد.
در صورتی که فردی نسبت به صداهای اطراف حساسیت نشان می دهد شاید بهتر باشد دلیل آن را با مشورت با یک متخصص بررسی کنید. حتی در مواردی این عدم راحتی با صدای اطراف ممکن است منجر به ترس و وحشت فرد مبتلا به اوتیسم نیز شود. چرا که بیش تر مواقع آن ها نمی توانند صداها را به درستی شناسایی کنند.

نشانه شماره چهار: داشتن یک سری عادات روتین
اکثر ما در حالت عادی عادات و روند های روتین را در زندگی خود داریم، برای مثال در ساعت خاصی می خوابیم یا برنامه به خصوصی را دنبال می کنیم. اما در مواقعی نیز در صورت نیاز ممکن است عادت های خود را تغییر دهیم و از انجام این کار احساس ناراحتی نمی کنیم.
این امر در خصوص افراد مبتلا به اوتیسم به این شکل نیست. عادات و کار های روتینی که در شبانه روز انجام می دهند برای آن ها الزام آور است. این امر به این معنی است که انجام کار های جدید برای آن ها بسیار سخت و دشوار است. این مورد حتی در خصوص امتحان کردن مکان های جدید مانند رستوران یا سفر به مکانی جدید نیز صدق می کند.

نشانه شماره پنج: بیش فعالی یک نشانه بیماری اوتیسم
یکی دیگر از نشانه های بیماری اوتیسم این است که مبتلایان اغلب اوقات انرژی بی حد و حصری دارند و مدام در حال انجام فعالیت های پر انرژی هستند. البته باید اشاره کرد که تمامی افراد الزاما بیش فعال نبوده و آرام بودن فرد دلیل بر عدم ابتلا به اوتیسم نیست.
همچنین برخی افراد به صورت عادی بیش تر از سایرین فعالیت دارند. در نتیجه الزاما بیش فعالی نیز نمی تواند دلیل قطعی برای ابتلا به اوتیسم محسوب شود. از این رو باز هم مراجعه و مشورت با یک متخصص در این زمینه می تواند کمک کننده باشد.

نشانه شماره شش: سردی و تمایل به انزوا
از دیگر علائم بیماری اوتیسم سردی و انزوا است به طوری که اغلب مبتلایان به اوتیسم غالبا منزوی و سرد هستند. کودکان در بیش تر مواقع تمایل دارند که به تنهایی و در خلوت بازی کنند، این در حالی است که کودکان عادی بیش تر تمایل دارند که با دیگران و به صورت گروهی بازی کنند.
این حالت در بزرگسالی نیز ادامه پیدا کرده و افراد تنها تر می شوند. اغلب بزرگسالان مبتلا به اوتیسم به غیر از اعضای خانواده شان با کس دیگری ارتباط برقرار نمی کنند. علاوه بر این اغلب مواقع حتی حضور در موقعیت های اجتماعی برای این دست از افراد آزار دهنده نیز هست. از این رو به هیچ عنوان نباید آن ها را مجبور به برقراری ارتباط کرد.

نشانه شماره هفت: عدم آگاهی از موارد ایمنی
در حالی که اغلب کودکان در سنین پایین درک درستی از خطر ندارند اما با این حال به تدریج شروع به یادگیری عوامل خطر ساز می کنند. برای مثال می آموزند که رفتن در خیابان و وسط جاده خطرناک است. با درک موقعیت های پر خطر به تدریج از خطر دوری می کنند.
اما در خصوص مبتلایان به اوتیسم این امر متفاوت بوده و آن ها معمولا درک و شناخت درستی از خطر و عوامل خطرساز ندارند. در نتیجه در مواقع خطر واکنش درستی را نشان نمی دهند. در نتیجه آموزش و مراقبت مداوم از مبتلایان به بیماری اوتیسم در خصوص موارد پر خطر اهمیت زیادی دارد.

نشانه شماره هشت: رفتارهای تکراری
یکی از متداول ترین و شایع ترین علائم بیماری اوتیسم که نشان می دهد فردی مبتلا به اوتیسم است انجام یک سری رفتار های تکراری است. در بیش تر موارد این افراد یک سری واکنش های فیزیکی را به صورت مکرر انجام می دهند. حتی ممکن است یک کلمه یا جمله را چندین بار پشت سر هم تکرار کنند.
این مورد بزرگسالان را بیش تر از کودکان تحت تاثیر قرار می دهد. همین مشخصه سازگاری اجتماعی را برای افراد مبتلا به اوتیسم سخت می کند. این ویژگی ممکن است سبب جلب توجه سایرین نسبت به این افراد شده که این مورد آخرین چیزی است که آن ها می خواهند.

نشانه شماره نه: محدوده کوتاه توجه کردن
یکی دیگر از نشانه های بیماری اوتیسم این است که افراد مبتلا به اوتیسم نمی توانند به صورت طولانی مدت و مداوم روی انجام کاری تمرکز کنند. آن ها به سرعت توجه شان به چیز دیگری جلب شده و تمرکزشان را از دست می دهند. این مشخصه تاثیر منفی روی فرایند یادگیری این افراد دارد و می تواند باعث پرت شدن حواس افراد در کلاس درس شود.
همچنین در مواردی نیز این افراد با وسواس و دقت فراوانی مشغول یادگیری و مطالعه موضوع به خصوصی می شوند و در نتیجه این افراد دانش بالایی را در زمینه ای خاص به دست می آوردند. این مشخصه در این زمینه می تواند امری مثبت نیز تلقی شود.

نشانه شماره ده: پیکا
پیکا واژه ای است که برای نشان دادن خوردن موادی که خوراکی نیستند به کار می رود. این مواد می تواند شامل مواردی از جمله، گل، مداد رنگی یا هر ماده دیگری باشد. این امر جز علائم بیماری اوتیسم است که در افراد مبتلا به اوتیسم رایج است و دلیل روشنی نیز برای آن یافت نشده است.
خوردن ترکیبات و مواد غیر خوراکی به صورت بالقوه خطرناک است. از این رو باید این اطمینان حاصل شود که افراد مبتلا به اوتیسم، به مواد خطرناک و مضر دسترسی ندارند.
منبع
نظرتان را بنویسید